ညေနခင္းရဲ့ေလေျပထဲမွာ...

ဆံပင္ေတြ ဆံပင္ေတြ ေရခ်ိဴးခန္းထဲမွာ။ ဆံပင္ေတြ ဆံပင္ေတြ မွန္တင္ခံုေရွ႕မွာ။ ဆံပင္ ေတြ အိပ္ယာေပၚမွာ။ အိုး ေနရာတကာ ဆံပင္ေတြ ျမင္ရင္ကို စိတ္ေတြကို ရွဳပ္တာ။ မုန္းစရာေကာင္းတာ။ ဒီေရာက္တည္းက ကၽြတ္လုိက္တဲ့ ဆံပင္။ လွည္းလိုက္ရတဲ့ ၾကမ္း။ ေခါင္းေလွ်ာ္ၿပီး ေရမ်ားသုတ္ၿပီးရင္ မ်က္ႏွာသာ ဘာမွမတင္ ရိွရမယ္။ ၾကမ္းေတာ့ အရင္ လွည္းပဲ။ မဟုတ္ရင္ ေအာ့ခ်င္လြန္းလို႔။ ဆံပင္ဆိုတာ မ်ားကလည္း ေခါင္းေပၚသာ လွတာ။ တျခားေနရာေရာက္ေတာ့ အေတာ္ရံြစရာေကာင္းတာေတာ့။

အရင္လုိ အတုိေလး ေယာက္်ားဆံပင္သာ ျပန္ထားခ်င္ေတာ့တာ။ စိတ္ကလည္း မရွည္တတ္။ ေက်ာလယ္ေက်ာ္ေနတဲ့ ဒီဆံပင္ဟာ အိမ္ကလူေၾကာင့္ေပါ့။ တသက္လံုး ရည္းစားမထားခင္ တေလွ်ာက္လံုး ကိုယ့္ဟာကို တုိတုိေအးေအးပဲ။ သူ႔ေၾကာင့္ သူ႔ေၾကာင့္ "ညေနခင္းရဲ့ေလေျပထဲမွာဘာညာ"၊"ကိုယ္ကေတာ့ အရွည္ေလး ထားေစခ်င္တာ။ အတိုထားခ်င္လည္း သေဘာပါ ဘာညာ" ေညာင္ေညာင္လည္း လုပ္ေရာ။ ေဒၚေရႊအိတုိ႔ကလည္း ခပ္ျပတ္ျပတ္ပဲ။ အဲဒိကတည္းကကို မညွပ္တာ ခုေက်ာလည္ကို ေရာက္တဲ့ထိပဲ။

ဒါေပမယ့္ ခုတေလာ အရမ္းပူေတာ့ ေခါင္းေခၽြးေတြ တအားထြက္တာတမ်ိဴး၊ ဟင္းခ်က္လို႔ ေခါင္းကိုေပါင္းထားလည္း ေခၽြးထြက္တာက တမ်ိဴးနဲ႔ ေခါင္းက မၾကာခဏေလွ်ာ္ရေတာ့ ဒီဆံပင္ရွည္ေတြ မုန္းကိုလာတာ။ သူအိမ္မွာရိွေနရင္ေတာ့ ကူသုတ္ေပး ကူေျခာက္ေပး ဆိုေတာ့ မေထာင္းသာဘူး။ မနက္ဘက္ ရံုးမသြားခင္ ေလွ်ာ္ရရင္ေတာ့ ေသခ်င္ေစာ္နံေအာင္ကုိ စိတ္ရွုတ္ရတယ္။

ကလိုရင္းခပ္ထားတဲ့ စင္ကာပူ၀ါးတား ႏိွပ္စက္တာမ်ား ကိုယ့္ဆံပင္အေတာ္သန္လုိ႔သာ ကၽြတ္ခ်က္ကေတာ့။ ငါ့ေခါင္းေပၚေတာင္ ဆံပင္က်န္ရဲ့လား စမ္းၾကည့္ရတဲ့အထိပဲ။ ဘာေခါင္းေလွ်ာ္ရည္ ေျပာင္းသံုးသံုးကို မရဘူး။ စိတ္မရွည္လုိ႔ ဘီးနဲ႔ တအားျဖီးပစ္တာလည္း ပါတာေပါ့ေလ။ ခုတေလာေတာ့ စိတ္ေတြ အိုက္အားၾကီးလုိ႔ ကိုယ့္ဆံပင္ ကုိယ္ကပ္ေက်းနဲ႔ ကိုက္ခ်င္စိတ္ ေပါက္ေပါက္လာတာ။

တခါတေလက်လည္း မိန္းမေတြက် ဘာလို႔ ဆံပင္ရွည္ထားရၿပီး သူတို႔ေယာက္်ားေတြက် ေအးေအးေနရပါလိမ့္လို႔ ဒီတေလာကလံုး အရိုးစဲြေနတဲ့ အယူအဆၾကီးကို အျမင္ကပ္လာမိတယ္။ ဟြန္း။